Zima-nie-Zima

Za oknem pierwszy raz od dawna świeci słońce.

Zielona trawa (po porannym szronie nie został ślad) cieszy oczy,

 podobnie jak iglaki, rododendrony i bukszpany na rabatach.

Tulipany wyściubiły nosy z ziemi :)

Dla mnie mogłoby już tak pozostać.

Śniegu oczekuję w Zakopanem, gdzie wybieramy się na drugi tydzień ferii.

Pora wreszcie założyć choć narty na nogi ;)

Nadejście nowego roku powitaliśmy ze spokojem, pokorą i nadzieją.

Ostatni tydzień 2014 

 minął w głębokim smutku, niedowierzaniu, niezrozumieniu, żalu, strachu...

Dzień przed wigilią i dzień przed Sylwestrem 

odeszły dwie osoby z bliskiej rodziny Męża, 

Święta nie były więc ani radosne ani wesołe,

 bez takich życzeń, bez kolęd, bez zdjęć.

Gdy ktoś odchodzi za szybko ciężko pogodzić się z błahością codziennych spraw.

Ale życie toczy się dalej i trzeba umieć odnaleźć się w tej szarości, 

otrząsnąć ze strachu i łez, znów oczekiwać promieni słońca.

I dziś świeci i napędza nową energię.

I chce się żyć, śmiać, planować.

Z nowym rokiem znów postanawiamy

 bardziej przyjrzeć się naszemu zdrowiu i naszym talerzom.

I nawet mąż stwierdził, że koktajl z jarmużem smakuje całkiem nieźle ;)

Sam mi ten jarmuż z ogródka przyniósł - niczym zielony bukiet zdrowia :)

Dopiero teraz po przymrozkach smakuje fajnie - a jak energetycznie wygląda!

Koty-psoty urosły i całe dnie spędzają na ogrodzie bawiąc się i łapiąc myszy ;)

A ja kilka dni temu pozbyłam się żelastwa z buzi 

i wreszcie mogę się szeroko uśmiechać ;)))

Tak się cieszyłam zaraz po przyjeździe od ortodonty - niesamowicie fajne uczucie !

Pozdrawiam !