W deszczu skąpany świat...

Od kilku dni z nieba bezustannie kap, kap. kap...

Ani nosa z domu wyściubić bo wszędzie mokro !

Do tego niebo zasnute sinym mlekiem...brrr..

Wiki ze smutkiem w oczach i nosem wklejonym w szybę spoglądała na swój plac zabaw..

- Mamo, adój !

(na dwór znaczy się ;) )

ale jak tu wypuścić dzieci na dwór kiedy niebo wciąż przecieka...

Mówię więc do Mojej Starszej Córy:

- Julcik, Ty znasz tyyyle magicznych zaklęć - odczaruj w końcu ten deszcz !

No i odczarowała :)

Rano odprawiała tę magię przed tarasowym oknem a po południu zaczęło się wypogadzać  :)

Ciągle powtarza przecież, że jest czarodziejką :)

I latać też potrafi :)

Jak tylko przestało padać wybiegłam z aparatem na ogród

złapać deszczowe krople w płatkach kwiatów :)

A kiedy zza chmur wyjrzało słońce w mgnieniu oka nasze oklapłe humory uległy poprawie !

Widok takiego nieba to prawdziwy raj dla duszy po tylu pochmurnych dniach !

Wreszcie można było wyjść na zieloną trawkę :)

Podobno dzieci dzielą się na brudne i nieszczęśliwe :)

Nasze są zdecydowanie szczęśliwe ! Jak widać :)

Spacer do Babci - dwa domy dalej - to nie lada przygoda po tylu dniach spędzonych w domu :)

Nasze wiejskie dróżki ..

Droga powrotna była nieco trudniejsza bo Mała Księżniczka uparła się by sama prowadzić auto ;)

I musiała się bardzo wysilać, żeby nie zostać daleko w tyle ;)

Na koniec jeszcze trochę ogrodu :)

Oby w zbliżającym się tygodniu więcej było słońca niż deszczu !