Ważny dzień - PASOWANIE :)

Pasowanie na Starszaka Julcia przeżywała już od dawna.

Powodem największym owego przeżywania i stresu 
był oczywiście publiczny występ.

Bo Moja Julcia w domu zamęcza wszystkich swoimi występami,

potrafi wyrecytować wierszyki występujących kolegów i koleżanek,

ale jak przychodzi dzień przedstawienia to koniec...

I tak np. w ubiegłym roku przy okazji Dnia Mamy (zdaje się) 

Moja Julcia jako jedyna z całego przedszkola

 wyszła na środek z mikrofonem i nie wydusiła z siebie ani słowa ;)

No cóż...

niedaleko pada jabłko od jabłoni ;)

Do dziś pamiętam marmurkową skórę na trzęsących się ze stresu dłoniach, 

przed każdym semestralnym publicznym występem w szkole muzycznej.

To była niewątpliwie moja dziecięca trauma ;)

Nie liczyłam więc na wiele jadąc na dzisiejszą uroczystość,
uprzedziłam nawet nową Panią Przedszkolankę,
 że Julcia może taki numer znów wywinąć...
I żeby Pani się nie sugerowała jej świetną pamięcią i odwagą na luźnych próbach ;)
I Pani wymyśliła, że da Julci wspólną rolę z kolegą - żeby jej było raźniej :)

A ja tłumaczyłam Dziecku, że ją rozumiem, że to nic takiego,

 że jak nie powie to świat się nie zawali, że ja będę siedzieć w pierwszych rzędach

 (specjalnie wcześniej wyjechałam, żeby miejsce zająć ;))

 i żeby nie patrzyła na tych wszystkich ludzi

 tylko na mnie - i będzie jak w domu ;)

No i Dziecko mnie zaskoczyło tak pozytywnie, 

 że o mało się z tego szczęścia nie rozpłakałam ;)

Ku pamięci - parę fotek z tej dzisiejszej radosnej uroczystości ;)

A po występach tradycyjnie już poczęstunek.

Mój Łasuch chyba na tę chwilę czekał najbardziej :)

A Rodzice mogli znów choć przez chwilę poczuć się jak dzieci :)

A jeszcze niedawno była taaaka malutka

 i zamiast mleczko i jajeczko mówiła mokik i jajokik ;)

A liczyć zaczynała:

jegen, gwa :)))