Wigilia

Jedyny taki dzień w roku.

Wyjątkowy, pełen rodzinnych tradycji,

 ciepłych gestów, serca i magii..

Dla mnie wyjątkowy podwójnie, 

bo już od rana przyjmuje uściski, buziaki, 

życzenia i prezenty urodzinowe :)

A zaraz potem dziewczynki pędzą na dół po schodach

i za chwilę rozlegają się piski i tupoty, świadczące o radosnych podskokach

"Prezentyyyyyyyyy!"

I jedna przez drugą nurkują pod choinkę, potrząsając coraz to inną paczuszką,

dopóki ich nie odgonimy :)

- Kiedy ta kolacja wigilijna Mamooooo!! 

Może być na kolację jogurt i wreszcie te prezenty?? (Pelka ;) )

- Mikołaj zjadł wszystkie ciastka, dlatego jest taki gruby!! (Jula ;) )

A ja po wysłuchaniu urodzinowych życzeń

 i śpiewanego jak co roku do słuchawki przez Babcię H.

jedynego w swoim rodzaju "100 lat"

(100 lat, 100 lat niech żyje Marta nam,

100 lat, 100 lat, niech żyje ta wredna małpa nam

jeszcze raz, jeszcze raz niech żyje w pięknym ogrodzie naaaaam,

niech żyje naaaaaam :)))) 

 zabieram się za najprzyjemniejsze w roku pichcenie :)

Zapach dochodzącego barszczu, kompotu z suszu, maku..mmmmmm

Mak mieliłam w babcinej maszynce ręcznej chyba ze dwie godziny,

ale dzięki temu wyszedł mi taki makowiec o jakim zawsze marzyłam :)

Wstawiam przepis do wykorzystania w przyszłym roku:

1 kg maku wypłukałam, zalałam wrzątkiem i zostawiłam na noc.

Następnie zmieliłam dwukrotnie, dodałam puszkę skondensowanego słodkiego mleka,

duuużo bakalii (orzechy, migdały, kandyzowane i suszone owoce)

, miód, rozpuszczone masło (pół kostki)

(część odłożyłam do kutii i klusek z makiem),

aromat migdałowy i waniliowy ekstrakt (na alkoholu)

następnie utarłam żółtka (8-9) z cukrem na puszystą masę, 

połączyłam z makiem

i na koniec ubite na sztywno białka (ze szczyptą soli i 2 łyżkami cukru)

połączyłam delikatnie z masą makową.

Całość wylałam na przygotowany wcześniej kruchy spód (surowy) 

i tak przygotowane ciasto piekłam 1 h w 175 stopniach.

Upieczone ciasto pokryłam pomarańczowym lukrem 

(cukier puder + sok z pomarańczy).

Zrobiłam też piernik staropolski 

przekładany powidłami i marcepanem własnej roboty (prościzna! )

i orzechowy sernik - mniam :)

W tle grają sobie kolędy i pastorałki

(ulubiona moich dziewczynek:

hej jadą w saniach panny, 

przy nich jadą .... SIKI :))) 

- musiałam to uwiecznić ;) )

jedzonko gotowe,

pozostaje jeszcze odświętnie się wystroić, odziać w kalosze,

popakować wszystko na wózek

i wśród nocnej ciszy

zaciągnąć się dwa domy dalej na wigilię do Rodziców.

A tam kolejna choinka i kolejne prezenty :)

... i oczekiwanie na pierwszą gwiazdkę

I fragment Pisma Świętego czytany przez Tatę,

wspólne życzenia przy opłatku,

barszcz z uszkami, pierogi, ryby, kutia, kluski z makiem..

i wreszcie długo wyczekiwana przez dzieci chwila :)

Oj długo będziemy pamiętać te piski radości :))

I fakt, że udało się spędzić Święta w pełnym komplecie

(ze względu na charakter pracy Rodziców 

nie zawsze się to zdarza)

Cztery pokolenia babskiej linii (począwszy od Babci K.) pod choinką :)

I my - świątecznie

W domu pachnie świętami,

płoną świece, migoczą lampki, 

jeszcze przez kilka dni będzie tu królować czerwień :)

Udało mi się nawet wycyrklować z kwitnieniem amarylisa ♥

a na urodziny dostalam od babci H. czerwonego :)

I tak sobie dogadzając

(mimo pełnej lodówki różnych smakołyków,

 wyjadłam właśnie ostatnie pierogi z barszczem ;) )

 w rozświetlonym świątecznie salonie,

z książką spod choinki,

 relaksuję się w ten świąteczny wieczór ♥

Jutro trzeba się wybrać na jakiś dłuuuuugi spacer :))

Dziś nawet nie mam siły

 na ulubiony relaks z ulubionymi ćwiczenami i ulubioną muzyką

- może jutro się uda :)

Wesołych :)